Mgr Mariola Żak

Uniwersytet Warszawski

Abstrakt w języku polskim: Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest wykazanie, że koncepcja governance, oparta na teoretycznym opisie i metodologii z zakresu nauk o organizacji, nauki administracji i zarządzania publicznego, posiada wymiar kognitywny, odwołujący się do praktycznego (moralnego) rozumowania jednostek. Dzięki podporządkowaniu konkretnych strategii działań zbiorowych racjonalności komunikacyjnej, w zależności od kontekstu normatywnego, różne sposoby zarządzania sektorami mogą być dobierane przez agencje administracji publicznej do określonej dziedziny stosunków społecznych, ze względu na racjonalny konsensus zawarty pomiędzy interesariuszami a tzw. depozytariuszami prawa, przez co rozumie się podmioty decydujące o prawie. Artykuł ukazuje zastosowanie teorii etyki dyskursu w postaci uniwersalnej pragmatyki J. Habermasa oraz transcendentalnej pragmatyki K-O. Apla w sferze eksplikacji oraz uzasadnienia modelu good governance.

Słowa kluczowe: good governance, sieci, legitymizacja, racjonalność instrumentalna, racjonalność komunikacyjna, uniwersalna pragmatyka, transcendentalna pragmatyka

Język artykułu: polski

Data otrzymania: 25.09.2016
Data akceptacji: 02.03.2017

Opublikowano: Numer 2(15)/2017, s. 98-114.

Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 1