Mgr Marta Chmura, Jakub Łakomy
Uniwersytet Wrocławski
Język tekstu: polski
Opublikowany: Numer 2(7)/2013, s. 105-109
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 216
Journal of the Polish Section of IVR (ISSN:2082-3304)
Język tekstu: polski
Opublikowany: Numer 2(7)/2013, s. 105-109
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 216
Język tekstu: polski
Opublikowano: Numer 1(8)/2014, s. 88-91
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 182
Abstrakt: W niniejszym artykule analizuję polityczność interpretacji i polityczność teorii interpretacji prawniczej z perspektywy neopragmatyzmu Stanleya Fisha. W pierwszej części tekstu definiuję pojęcie polityki i polityczności, zapożyczając się u Chantal Mouffe. Wyraźnie odróżniam polityczność, politykę i the policy; w mojej analizie wykorzystując pierwsze ujęcie (polityczność). W drugiej części artykułu charakteryzuję hermeneutyczny uniwersalizm, jako jedno z podejść do problematyki interpretacji prawniczej. W trzeciej części tekstu, po charakterystyce koncepcji wspólnot interpretacyjnych u Stanleya Fisha, wyprowadzam wnioski dotyczące politycznego charakteru wykładni prawa i teorii wykładni prawa. W ostatniej części tekstu zastanawiam się nad możliwościami budowy teorii interpretacji prawniczej, która uwewnętrzni inherentną polityczność wiedzy analizując koncepcję filozofii postanalitycznej, zaproponowanej w literaturze przez Andrzeja Batora.
Słowa kluczowe: teoria prawa, polityczność, neopragmatyzm, wspólnota interpretacyjna, hermeneutyczny uniwersalizm, interpretacja
Język artykułu: polski
Data otrzymania: 13.06.2018
Data akceptacji: 13.08.2018
Opublikowano: Numer 3(18)/2018, s. 24-37.
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 388
Abstrakt w języku polskim: Celem artykułu jest rekonstrukcja krytyki koncepcji “integracji zewnętrznej nauk prawnych”, która to koncepcja w ostatnich dekadach była szeroko dyskutowana w polskim prawoznawstwie. Opieram moją krytykę na analizie koncepcji przedstawianych w polskiej literaturze przez Jerzego Wróblewskiego i Kazimierza Opałka. Rozważam też postmodernistyczną krytykę poglądów tradycyjnej jurysprudencji dotyczących interdyscyplinarności.
Pierwsza część artykułu składa się z: a) ogólnych uwag dotyczących wątpliwości i niejasności w zakresie rozumienia “postmodernizmu” i typowych nieporozumień związanych z tym terminem i (b) pewnych uwag dotyczących relacji między prawem a postmodernizmem. W drugiej części artykułu przedstawiam zarys rekonstrukcji podstawowych cech postmodernizmu, zwłaszcza tych charakterystyk, które determinują postmodernistyczną postawę wobec interdyscyplinarności.
W trzeciej, głównej części artykułu pokazuję jak pozytywistyczny, współczesny koncept “integracji zewnętrznej nauk prawnych” jest niekompatybilny z postmodernistycznym spojrzeniem na naukę, badania, wiedzę, epistemologię i dyscyplinarość. Przedstawiam pogłębioną krytykę założeń i presupozycji leżących u podstaw tego konceptu. Wreszcie pytam “Quo vadis, interdyscyplinarniości”? Co z przyszłością badań interdyscyplinarnych w polu nauk prawnych, gdzie postmodernistyczna metodologiczna burza zmiotła stare narzędzia badawcze? W tym miejscu przedstawiam koncepcję “postdyscyplinarności”.
Słowa kluczowe: interdyscyplinarność, postmodernizm, metodologia, dyscyplinarność, postdyscyplinarność, poststrukturalizm, pozytywizm prawniczy
Język artykułu: polski
Opublikowano: Numer 1(2)/2011, s. 29-45.
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 281
Bibliografia: