Zapraszamy wszystkich do nadsyłania propozycji tekstów do publikacji w „Archiwum”. Poniżej znajdują się niezbędne informacje dotyczące zgłaszania artykułów, podejmowania przez Redakcję decyzji o dopuszczeniu tekstu do publikacji, procesu recenzyjnego, a także zasad etyki publikacyjnej. Redakcja dokłada wszelkich starań, aby stosować najwyższe standardy publikacyjne zgodne z wymogami etyki oraz zapewnić najwyższy poziom merytoryczny czasopisma.
Zgłaszanie artykułów
Zgłoszeń tekstów w języku polskim lub języku angielskim należy dokonywać droga mailową na adres: archiwum@ivr.org.pl.
Przed wysłaniem zgłoszenia prosimy upewnić się, że tekst mieści się w zakresie tematycznym „Archiwum” (więcej informacji tutaj) oraz spełnia poniższe wymagania.
Zgłoszenie powinno zawierać wyraźną deklarację, jaki rodzaj tekstu zawiera. W „Archiwum” publikowane są następujące rodzaje tekstów:
1. Artykuły naukowe – powinny zawierać oryginalne i aktualne wyniki badań. Ich objętość nie powinna być krótsza niż 15.000 znaków wraz ze spacjami i przypisami oraz nie powinna przekraczać 40.000 znaków wraz ze spacjami, przypisami i wykazem cytowanej literatury. Dotyczy to także tekstów po zakończeniu procesu recenzyjnego.
2. Tłumaczenia – powinny dotyczyć tekstów ważnych dla celów i zakresu czasopisma. Zalecany jest wcześniejszy kontakt z Redakcją dotyczący zainteresowania ze strony czasopisma. Od Autora tłumaczenia wymagane jest uzyskanie zgody na publikacje od Autora oryginału oraz ewentualnego właściciela majątkowych praw autorskich, a następnie dołączenie do zgłoszenia oświadczenia, że zgody takie posiada. Wymogi dotyczące objętości są takie jak w przypadku artykułów.
3. Recenzje oraz polemiki – powinny dotyczyć aktualnych publikacji książkowych mieszczących się w zakresie tematycznym czasopisma lub być odpowiedzią Autora na recenzję, która wcześniej ukazała się w czasopiśmie. Za zgodą Autora recenzji Redakcja może przekazać tekst recenzji Autorowi recenzowanej książki celem wydania recenzji i odpowiedzi na nią w jednym numerze czasopisma. Teksty nie powinny być dłuższe niż 15.000 znaków.
4. Sprawozdania – powinny zawierać opis i ewentualną ocenę wydarzeń naukowych ważnych dla celów i zakresu czasopisma, takich jak kongresy naukowe, zjazdy i inne rodzaje konferencji, seminaria i sympozja, a także sprawozdania z wręczania nagród i z innych uroczystości akademickich. Ich objętość nie powinna przekraczać 10.000 znaków.
5. In Memoriam – powinny zawierać wspomnienie dotyczące niedawno zmarłych osób, ważnych dla polskiej teorii, filozofii i socjologii prawa. Ich objętość nie powinna przekraczać 20.000 znaków.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach Redakcja może odstąpić od wymogów dotyczących objętości poszczególnych rodzajów tekstów.
Każdy tekst powinien zawierać tytuł, oznaczenie autora, jego afiliację, numer ORCID i adres e-mail, a także informację o jego ewentualnych źródłach finansowania.
Wszystkie nadsyłane teksty powinny być dostosowane do standardów redakcyjnych czasopisma.
Artykuły naukowe należy przesłać wraz ze streszczeniem w języku angielskim i wykazem cytowanej literatury w jednym pliku Word.
Wszystkie nadsyłane teksty powinny być dostosowane do standardów redakcyjnych czasopisma. Redakcja czasopisma zastrzega sobie prawo odesłania autorom tekstów celem dostosowania ich do standardów redakcyjnych jeszcze przed wysłaniem do recenzji.
STANDARDY REDAKCYJNE DLA TEKSTÓW W JĘZYKU POLSKIM:
1) TEKST
• w przypadku artykułów naukowych objętość do 40 tys. znaków ze spacjami – liczone wraz z przypisami dolnymi oraz wykazem cytowanej literatury
• format doc lub docx (Word, nie pdf)
• czcionka 12 pkt Times New Roman, interlinia 1,5 wiersza
• przypisy dolne z odnośnikami w indeksie górnym, czcionka przypisów 10 pkt
• wykaz literatury uporządkowany alfabetycznie umieszczony na końcu artykułu, opracowany dokładnie wg tego samego stylu co przypisy
• krótki abstrakt w języku angielskim
• słowa kluczowe w j. angielskim: 4-6 słów
2) CYTOWANIE
Wszystkie cytaty zawarte w tekście powinny być opatrzone przypisem z odwołaniem do numeru cytowanej strony. Cytaty zapisujemy taką samą czcionką jak tekst główny, nie wydzielamy ich z tekstu. Cytaty obcojęzyczne powinny być przetłumaczone na język polski, jeśli uzasadnione i celowe jest podanie cytatu także w oryginale, należy zamieścić go w przypisie.
3) PRZYPISY
Przypisy dolne sporządzone zgodnie z poniższymi zasadami:
• podajemy podstawowe informacje:
inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł publikacji kursywą, nazwę wydawnictwa, miejsce i rok wydania oraz numer strony lub zakres stron;
• w przypadku przekładów książek z języków obcych zawsze należy podać inicjał imienia i nazwisko tłumacza po skrócie: tłum.;
• tytuły czasopism zapisane w pełnej formie (nie stosujemy skrótów) i w cudzysłowie, wraz z podaniem roku oraz tomu, numeru bądź zeszytu, w zależności od systematyki stosowanej w danym czasopiśmie;
• w przypadku odwołania się do stron internetowych przed linkiem powinien pojawić się jak najdokładniejszy opis bibliograficzny dotyczący cytowanej treści (autor, tytuł, nazwa portalu/gazety, bloga, data publikacji na stronie), a po adresie strony w nawiasie należy wskazać dzienną datę dostępu; nie jest akceptowalne wklejanie samych linków jako formy cytowania do przypisów;
• w opisach publikacji obcojęzycznych stosujemy oznaczenia i skróty właściwe dla danego języka, zaczerpnięte z kart tytułowych, np. no. – ang. number – numer; vol. – ang. volume – tom, rocznik; Bd. – niem. Band – tom; Aufl. – niem. Auflage – wydanie;
• cytowane publikacje z języków korzystających z innego alfabetu niż łaciński (np. grażdanka, alfabety języków azjatyckich) należy zapisać w transkrypcji na język łaciński, a w nawiasie kwadratowym obok podać zapis w oryginale, ponadto tytuły publikacji innych niż polskojęzyczne, anglojęzyczne i niemieckojęzyczne należy dodatkowo przetłumaczyć na język polski, wpisując tłumaczenie po tytule oryginału w nawiasie kwadratowym;
• w przypadku cytowania orzeczeń, po sygnaturze akt proszę podać publikator, a jeśli nie było publikowane, wpisujemy skrót: niepubl.;
• akty normatywne cytujemy w dokładnym brzmieniu, podając ich tytuł za oficjalnymi publikatorami wraz z datą uchwalenia oraz aktualnym publikatorem
• w przypadku ponownego przywołania danej publikacji należy powtórzyć nazwisko autora i podać skrót tytułu (pierwsze 2-3 słowa), nie stosujemy skrótu op. cit.
Przykłady zapisu w przypisach dla poszczególnych rodzajów publikacji:
– publikacje autorskie i współautorskie:
J. Jabłońska-Bonca, Prawo w kręgu mitów, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1995.
M. Zirk-Sadowski, Prawo a uczestniczenie w kulturze, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1998.
J. Stelmach, B. Brożek, Metody prawnicze, wyd. 2, Wolters Kluwer, Warszawa 2006.
V.E Vozgrin. [В.Е.Возгрин], Istoriczeskije sudby krymskich Tatar [Исторические судьбы крымских татар, pol. Historyczne losy Tatarów krymskich], Moskva 1992.
L.L. Fuller, Morality of Law, Yale University Press, New Haven 1969.
E. Łętowska, K. Pawłowski, O błędach pospolitych i niepospolitych, czyli o początkach świata i prawa [w:] iidem, O prawie i o mitach, Wolters Kluwer, Warszawa 2013, s. 18.
– publikacje zbiorowe (pod redakcją):
Fascynujące ścieżki filozofii prawa 2, red. J. Zajadło, K. Zeidler, Wolters Kluwer, Warszawa 2021.
Aesthetics of Law. From Methodology to Manifestations, eds. K. Zeidler, J. Kamień, series: Law and Visual Jurisprudence, Springer, Cham 2024.
Politische Ikonographie. Ein Handbuch, Bd. 1–2, Hrsg. U. Fleckner, M. Warnke, H. Ziegler, Verlag C.H. Beck, München 2014.
– rozdziały w publikacjach zbiorowych:
J. Zajadło, Co to są hard cases [w:] Leksykon współczesnej teorii i filozofii prawa. 100 podstawowych pojęć, red. J. Zajadło, wyd. 2 zm. i uaktualnione, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2017, s. 11-12.
J. Łakomy, Wpływ koncepcji ontologicznej złożoności prawa i wielopłaszczyznowości metodologicznej prawoznawstwa na ogólną refleksję o prawie [w:] Wpływ teorii JerzegoWróblewskiego na współczesne prawoznawstwo, red. T. Bekrycht, M. Zirk-Sadowski, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2011, s. 1-14.
M. Minow, Stories in law [w:] Law’s Stories: Narrative and Rhetoric in the Law, eds. P. Brooks, P. Gewritz, Yale University Press, New Haven – London 1996, s. 24–36
– artykuły w czasopismach
L. Leszczyński, A developed conception of the sources of law: the context of the role of political justification, custom and precedent, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2023, z. 2, s. 17–29.
J. Zajadło, Osoba czy rzecz – przyczynek do historii orzecznictwa sądów amerykańskich w sprawach niewolniczych, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2018, t. 29, s. 447-457.
G. Radbruch, Statutory lawlessness and supra-statutory law (1946), trans. B. Litschewski Paulson, S.L. Paulson, “Oxford Journal of Legal Studies” 2006, vol. 26, no. 1, s. 1–11.
T. Pietrzykowski, Bezstronność sędziowska. Lekcje z kryzysu, „Przegląd Sądowy” 2022, nr 1, s. 5-19.
A. Peczenik, Can Philosophy Help Legal Doctrine?, „Ratio Iuris” 2004, vol. 17, no. 1, s. 106–117.
– artykuły w prasie codziennej (zamiast roku wydania i numeru należy podać datę wydania):
K. Zeidler, Trup nazisty w szafie, czyli raz jeszcze o grabieżach wojennych, „Rzeczpospolita. Rzecz o prawie”, 20.11.2013, s. I-007
– materiały ze stron internetowych:
P. Kowalewicz, Jak księgarze dali początek prawu autorskiemu, cykl: Prawo w kulturze. Prawo w praktyce, Legalna Kultura, 11.12.2020, https://legalnakultura.pl/pl/prawo-w-kulturze/prawo-w-praktyce/news/3547,jak-ksiegarze-dali-poczatek-prawu-autorskiemu (dostęp: 17.07.2022)
[jj], „Zabić drozda”, „Przygody Hucka” i „Myszy i ludzie” usunięte z listy lektur w amerykańskim Burbank, LubimyCzytać, 17.11.2020, https://lubimyczytac.pl/zabic-drozda-przygody-hucka-i-myszy-i-ludzie-usuniete-z-listy-lektur-w-amerykanskim-burbank (dostęp: 11.05.2025).
J. Limon, Po co Szekspir?, „Przegląd Polityczny” 2013, http://przegladpolityczny.pl/po-co-szekspir/ (dostęp: 3.03.2025).
J. Stelmach, Czy istnieją granice sztuki, Copernicus, 21.02.2014, https://www.youtube.com/watch?v=XoCOd5RIbNY (dostęp: 20.07.2025)
S. Palczewski, Rosja idzie na wojnę z „cenzurą” w sieci. Koniec z „dyskryminacją” państwowych mediów, CyberDefence24, 20.11.2020, https://cyberdefence24.pl/polityka-i-prawo/rosja-idzie-na-wojne-z-cenzura-w-sieci-koniec-z-dyskryminacja-panstwowych-mediow (dostęp: 18.07.2022);
Uwaga: Przywołując publikację ze strony internetowej, nigdy nie można ograniczać się tylko do podania adresu strony z datą dostępu. Niezbędne jest przed linkiem podanie jak najpełniejszych informacji bibliograficznych, tj. autor (jeśli jest podany), tytuł (zawsze), miejsce (nazwa portalu, strony czasopisma lub instytucji), data publikacji/zamieszczenia na stronie internetowej
4) STRESZCZENIE
Do artykułu prosimy dołączyć krótkie streszczenie w języku angielskim obejmujące ok. pół strony (max. 1200 znaków) przygotowane według wzoru:
Cel badań
Założenia badawcze/metodologia
Podstawowe tezy/ustalenia
Oryginalność wyników/wartość poznawcza
oraz 4 – 6 słów kluczowych.
5) WYKAZ LITERATURY
• zawiera uporządkowane alfabetycznie od nazwisk autorów wszystkie cytowane w przypisach publikacje;
• zapis bibliograficzny jest identyczny jak w przypisach, z tą jedną różnicą, że najpierw podajemy nazwisko, a potem inicjał imienia;
• w wykazie literatury w odniesieniu do artykułów w czasopismach i rozdziałów w książkach należy podać ich pełny zakres stron (nie tylko strony cytowane w przypisach).
Przykładowy wykaz literatury:
Fleckner U., Warnke M., Ziegler H. (Hrsg.), Politische Ikonographie. Ein Handbuch, Bd. 1–2, Verlag C.H. Beck, München 2014.
Fuller L.L., Morality of Law, Yale University Press, New Haven 1969.
Jabłońska-Bonca J., Prawo w kręgu mitów, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1995.
[jj], „Zabić drozda”, „Przygody Hucka” i „Myszy i ludzie” usunięte z listy lektur w amerykańskim Burbank, LubimyCzytać, 17.11.2020, https://lubimyczytac.pl/zabic-drozda-przygody-hucka-i-myszy-i-ludzie-usuniete-z-listy-lektur-w-amerykanskim-burbank (dostęp: 11.05.2025).
Kowalewicz P., Jak księgarze dali początek prawu autorskiemu, cykl: Prawo w kulturze. Prawo w praktyce, Legalna Kultura, 11.12.2020, https://legalnakultura.pl/pl/prawo-w-kulturze/prawo-w-praktyce/news/3547,jak-ksiegarze-dali-poczatek-prawu-autorskiemu (dostęp: 17.07.2022)
Leszczyński L., A developed conception of the sources of law: the context of the role of political justification, custom and precedent, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2023, z. 2, s. 17–29.
Limon J., Po co Szekspir?, „Przegląd Polityczny” 2013, http://przegladpolityczny.pl/po-co-szekspir/ (dostęp: 3.03.2025).
Łakomy J., Wpływ koncepcji ontologicznej złożoności prawa i wielopłaszczyznowości metodologicznej prawoznawstwa na ogólną refleksję o prawie [w:] Wpływ teorii Jerzego Wróblewskiego na współczesne prawoznawstwo, red. T. Bekrycht, M. Zirk-Sadowski, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2011, s. 1-14.
Łętowska E., Pawłowski K., O błędach pospolitych i niepospolitych, czyli o początkach świata i prawa [w:] iidem, O prawie i o mitach, Wolters Kluwer, Warszawa 2013, s. 18.
Minow M., Stories in law [w:] Law’s Stories: Narrative and Rhetoric in the Law, eds. P. Brooks, P. Gewritz, Yale University Press, New Haven – London 1996, s. 24–36
Palczewski S., Rosja idzie na wojnę z „cenzurą” w sieci. Koniec z „dyskryminacją” państwowych mediów, CyberDefence24, 20.11.2020, https://cyberdefence24.pl/polityka-i-prawo/rosja-idzie-na-wojne-z-cenzura-w-sieci-koniec-z-dyskryminacja-panstwowych-mediow (dostęp: 18.07.2022)
Peczenik A., Can Philosophy Help Legal Doctrine?, „Ratio Iuris” 2004, vol. 17, no. 1, s. 106–117.
Pietrzykowski T., Bezstronność sędziowska. Lekcje z kryzysu, „Przegląd Sądowy” 2022, nr 1, s. 5-19.
Radbruch G., Statutory lawlessness and supra-statutory law (1946), trans. B. Litschewski Paulson, S.L. Paulson, “Oxford Journal of Legal Studies” 2006, vol. 26, no. 1, s. 1–11.
Stelmach J., Czy istnieją granice sztuki, Copernicus, 21.02.2014, https://www.youtube.com/watch?v=XoCOd5RIbNY (dostęp: 20.07.2025)
Stelmach J., Brożek B., Metody prawnicze, wyd. 2, Wolters Kluwer, Warszawa 2006.
Vozgrin V.E. [Возгрин В.Е.], Istoriczeskije sudby krymskich Tatar [Исторические судьбы крымских татар, pol. Historyczne losy Tatarów krymskich], Moskva 1992.
Zajadło J., Co to są hard cases [w:] Leksykon współczesnej teorii i filozofii prawa. 100 podstawowych pojęć, red. J. Zajadło, wyd. 2 zm. i uaktualnione, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2017, s. 11-12.
Zajadło J., Osoba czy rzecz – przyczynek do historii orzecznictwa sądów amerykańskich w sprawach niewolniczych, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2018, t. 29, s. 447-457.
Zajadło J., Zeidler K. (red.), Fascynujące ścieżki filozofii prawa 2, Wolters Kluwer, Warszawa 2021.
Zeidler K., Trup nazisty w szafie, czyli raz jeszcze o grabieżach wojennych, „Rzeczpospolita. Rzecz o prawie”, 20.11.2013, s. I-007.
Zeidler K., Kamień J. (eds.), Aesthetics of Law. From Methodology to Manifestations, series: Law and Visual Jurisprudence, Springer, Cham 2024.
Zirk-Sadowski M., Prawo a uczestniczenie w kulturze, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1998.
Dla potrzeb procesu recenzyjnego teksty są anonimizowane, toteż fragmenty mogące ujawnić tożsamość autora (jego poprzednie publikacje, informacja o źródłach finansowania tekstu, podziękowania, dopiski w ramach cytatów zawierające inicjały autora itp.) powinny być zapisane czcionką czerwoną.
Standardy redakcyjne dla tekstów w języku polskim można też pobrać tutaj.
Każdy z Autorów wraz ze składanym do publikacji tekstem zobowiązany jest złożyć oświadczenie, które dostępne jest tutaj.
Autor zobowiązany jest także do zapoznania się z zasadami etyki publikacyjnej oraz z informacją o przetwarzaniu danych osobowych.
Do zgłoszenia należy załączyć wypełniony formularz autorski w formacie edytowalnym wraz ze skanem lub zdjęciem podpisanego oświadczenia autorskiego. Formularz autorski i oświadczenie autorskie dla tekstów w języku polskim znajduje się tutaj. Formularz dla tłumaczy tekstów obcojęzycznych jest zaś dostępny tu. Abstrakt artykułu zawarty w formularzu autorskim powinien być przygotowany w języku polskim i angielskim według wzoru:
- Cel badań
- Założenia badawcze/metodologia
- Podstawowe tezy/ustalenia
- Oryginalność wyników/wartość poznawcza.
Stanowisko w sprawie wykorzystania generatywnej sztucznej inteligencji (GenAI)
Czasopismo „Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej” dostrzega rosnącą rolę narzędzi generatywnej sztucznej inteligencji (GenAI) w pracy naukowej, redakcyjnej i wydawniczej. Jako czasopismo naukowe zobowiązane do zachowania rzetelności, przejrzystości i wysokich standardów akademickich, publikujemy niniejsze stanowisko dotyczące korzystania z technologii GenAI.
- Dopuszczalne zastosowania
Autorzy mogą korzystać z narzędzi GenAI (np. ChatGPT, Gemini, Claude itp.) w celach niesubstantywnych, takich jak:- pomoc w korekcie językowej lub tłumaczeniu,
- sugestie dotyczące formatowania,
- poprawa przejrzystości i czytelności tekstu,
- tworzenie streszczeń na podstawie własnych treści autora.
- Obowiązek ujawnienia
Każde istotne wykorzystanie GenAI przy opracowywaniu manuskryptu (np. przy redagowaniu treści, analizie danych, tworzeniu grafik) musi być wyraźnie ujawnione w przypisie (wraz z podziękowaniami lub informacją o źródłach finansowania) lub w części metodologicznej artykułu. Należy wskazać:- nazwę wykorzystanego narzędzia,
- charakter jego użycia,
- zakres wkładu narzędzia w przygotowanie pracy.
- Odpowiedzialność autorów
Pełną odpowiedzialność za rzetelność, oryginalność i poprawność treści — także tych powstałych z pomocą GenAI — ponoszą autorzy. Narzędzia sztucznej inteligencji nie mogą być wymieniane jako współautorzy. Autorzy są zobowiązani do weryfikacji, że ich publikacja nie zawiera danych fikcyjnych, zmyślonych cytowań ani błędnych informacji. - Zabronione zastosowania
Bezwzględnie zakazane jest wykorzystywanie GenAI do:- fabrykowania wyników lub bibliografii,
- generowania treści bez ich weryfikacji,
- obchodzenia procedur recenzji naukowej lub zasad etycznych.
Takie działania mogą skutkować odrzuceniem manuskryptu lub wycofaniem opublikowanego artykułu.
Zachęcamy także do zapoznania się z informacją o przetwarzaniu danych osobowych, która znajduje się tutaj.
W razie wszelkich pytań lub wątpliwości Redakcja chętnie odpowie na pytania.
Decyzja o publikacji
Wszystkie zgłoszenia podlegają wstępnej ocenie przez Redakcję pod względem odpowiedniości do celu i zakresu tematycznego czasopisma, poziomu językowego oraz zgodności ze standardami redakcyjnymi. Redakcja może na tym etapie podjąć decyzję o odrzuceniu tekstu lub zaproponowaniu Autorom zmian umożliwiających publikację. Nie wyklucza to uwzględnienia tych kryteriów ponownie w procesie recenzyjnym.
Wszystkie teksty zgłoszone do „Archiwum” podlegają również kontroli antyplagiatowej przy pomocy aplikacji Similarity Check dostarczonej przez Crossref. Negatywny wynik kontroli skutkuje odrzuceniem tekstu.
Następnie teksty kierowane są do zewnętrznych recenzji. Podstawą decyzji o publikacji jest wynik procesu recenzyjnego, którego przebieg został opisany poniżej.
Nie podlegają ocenie zewnętrznej recenzje i polemiki oraz sprawozdania. Podlegają one merytorycznej ocenie przez Redakcję, która może podjąć decyzję o ich nieopublikowaniu bez podania przyczyny lub zaproponować Autorom dokonanie w nich zmian umożliwiających publikację.
Proces recenzyjny
Artykuły zgłoszone do „Archiwum” podlegają dwóm anonimowym recenzjom (double-blind review), sporządzanym przez wybitnych przedstawicieli prawoznawstwa i filozofii, według następujących zasad:
- Redakcja proponuje sporządzenie recenzji naukowcom specjalizującym się w problematyce ocenianego tekstu mając na uwadze, aby byli to fachowcy najwyższej klasy. W razie, gdy tekst wykracza poza zakres ich wiedzy merytorycznej, recenzenci niezwłocznie informują o tym Redakcję.
- W przypadku tekstów w języku polskim wszyscy recenzenci są samodzielnymi pracownikami naukowymi. W przypadku tekstów w języku angielskim Redakcja dokłada starań, aby co najmniej jeden recenzent był afiliowany przy ośrodku akademickim poza Polską.
- Recenzenci pochodzą spoza jednostki, z którą powiązany jest autor artykułu i nie mogą znajdować się w sytuacji konfliktu interesów. W razie wykrycia konfliktu interesów – związanego z wykryciem autorstwa – recenzenci są zobowiązani do niezwłocznego powiadomienia o nim Redakcji.
- Recenzenci traktują teksty jako poufne i nie wykorzystują tekstu, do czasu podjęcia ostatecznej decyzji o jego opublikowaniu, we własnych badaniach.
- Recenzenci zachowują obiektywizm i oceniają wyłącznie wartość merytoryczną tekstu. Dopuszczalne są także oceny pod względem odpowiedniości do celu i zakresu tematycznego czasopisma, poziomu językowego oraz zgodności ze standardami redakcyjnymi. Recenzenci informują również redakcję o każdym podejrzeniu plagiatu lub innym naruszeniu zasad etyki naukowej.
- Redakcja proponuje sporządzenie recenzji w ciągu 21 dni. Na prośbę recenzenta oraz w innych szczególnych okolicznościach może zostać ustalony inny termin sporządzenia recenzji. Recenzenci wykonują recenzje terminowo. Poważne uchybienie terminowi sporządzenia recenzji jest podstawą do zmiany recenzenta przez Redakcję.
- Recenzje sporządzane są przede wszystkim na formularzu recenzyjnym, który dostępny jest tutaj. W porozumieniu z Redakcją możliwe jest sporządzenie recenzji także w innej formie, np. opisowej lub komentarzy do tekstu. Recenzja nie powinna być zdawkowa i powinna zawierać ocenę mocnych i słabych stron tekstu, przemawiających za konkluzją recenzji. Możliwe są cztery rodzaje konkluzji: (1) recenzja pozytywna: może zostać opublikowany, a wprowadzenie zmian pozostawia się uznaniu Autora; (2) recenzja pozytywna: może zostać opublikowany, pod warunkiem uwzględnienia wyszczególnionych przez Recenzenta zmian; (3) recenzja negatywna: przed decyzją co do druku winien zostać poddany ponownej recenzji pod kątem uwag zawartych w recenzji; (4) recenzja negatywna: nie może zostać opublikowany.
- Artykuł jest publikowany po uzyskaniu dwóch pozytywnych recenzji. W przypadku recenzji pozytywnej w wariancie nr 2 Redakcja czuwa przy tym, aby Autor wprowadził zmiany wyszczególnione w Recenzji. W przypadku, gdy jedna recenzja jest pozytywna, druga zaś negatywna w wariancie nr 4, Redakcja kieruje artykuł do trzeciej recenzji. W przypadku, gdy jedna recenzja jest pozytywna, druga zaś negatywna w wariancie nr 3, Redakcja pozostawia Autorowi wybór: może on po zapoznaniu się z uwagami z recenzji zdecydować o poprawieniu artykułu i przedstawieniu go do ponownej recenzji Recenzentowi, który sporządził recenzję negatywną bądź też o skierowaniu tekstu do trzeciej recenzji. Do trzeciej recenzji tekst jest kierowany także wówczas, gdy Recenzent, który sporządził recenzję negatywną, podtrzyma ją bądź odmówi ponownej weryfikacji tekstu. W przypadku uzyskania dwóch negatywnych recenzji artykuł jest odrzucany, z tym, że jeśli obie recenzje negatywne sporządzone są w wariancie nr 3, możliwy jest jego ponowny proces recenzyjny u tych samych bądź innych Recenzentów.
Lista dotychczasowych recenzentów „Archiwum” dostępna jest tutaj.
Zasady etyki publikacyjnej
Celem zasad etyki publikacyjnej przyjętych przez „Archiwum” jest zapewnienie najwyższych standardów rzetelności naukowej publikowanych tekstów oraz rozwijanie uczciwej i otwartej dyskusji naukowej przy poszanowaniu różnorodności poglądów i perspektyw badawczych. Przyjęte przez „Archiwum” zasady etyki publikacyjnej są zgodne z wytycznymi Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics), a w zakresie konfliktu interesów są również zgodne z Rekomendacjami Komitetu Nauk Prawnych PAN w sprawie ujawniania konfliktu interesów w prawniczych publikacjach naukowych.
Zasady etyki publikacyjnej stosowane są przez Redakcję i Radę Programową, a ich przestrzeganie jest wymagane przez Redakcję od autorów i recenzentów, a także innych osób zaangażowanych w proces publikacyjny. Więcej o naszej polityce zapewniania najwyższych standardów rzetelności naukowej i etyki publikacyjnej można dowiedzieć się na naszej stronie internetowej.
Pliki do pobrania: