Mgr Tomasz Zyglewicz

Uniwersytet Warszawski

Abstrakt w języku polskim: Celem niniejszego tekstu jest identyfikacja oraz krytyka intuicyjnego sposobu myślenia o lukach prawnych, który określam mianem „przesłankowego ujęcia”. Na gruncie tego podejścia, luki prawne odgrywają rolę przesłanek w rozumowaniu prawniczym – wystąpienie luki stanowi okoliczność warunkującą zastosowanie, niedopuszczalnych w innych okolicznościach, nieformalistycznych metod interpretacji prawniczej. Ujęcie przesłankowe opiera się zatem na ścisłym rozgraniczeniu dwóch etapów interpretacji prawniczej: etapu identyfikacji luki oraz etapu jej wypełniania. Główną motywacją dla tego poglądu jest chęć ograniczenia dyskrecjonalności sędziowskiej. W niniejszym tekście stawiam tezę, że ujęcie przesłankowe nie jest w stanie podołać temu zadaniu, ponieważ istnieje klasa przypadków, w których prowadzi ono do poszerzenia zakresu dyskrecjonalności sędziowskiej. Mój argument korzysta z obserwacji, że – niezależnie od przyjętego ujęcia luk prawnych – formalista zmuszony będzie przyznać istnienie stanów faktycznych, w których decyzja, czy mamy do czynienia z luką prawną, leży w zakresie władzy dyskrecjonalnej sędziego.

Słowa kluczowe: luki w prawie, dyskrecjonalność, formalizm sędziowski

Język artykułu: angielski

Data otrzymania: 06.12.2018
Data akceptacji: 25.01.2019

Opublikowano: Numer 2(20)/2019, s. 75-88.

DOI: https://doi.org/10.36280/AFPiFS.2019.2.75

Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 146