mgr Zdeněk TRÁVNÍČEK
Uniwersytet Masaryka w Brnie (Czechy)
Abstrakt w języku polskim: W artykule zajmuję się mało rzadko omawianym tematem: wpływem niejasności metafizycznej na prawo. Celem tego artykułu jest przynajmniej częściowe zbadanie tożsamości przypadków prawnych w kontekście niejasności metafizycznej. Czynię to w szczególności poprzez analizę wyzwania, jakie – jak argumentuje Diana Raffman – metafizyczna niejasność stanowi dla zasady rządów prawa. Przeciwstawiam się konstrukcji metaphysical soritical series leżącego u podstaw tego wyzwania, posługując się argumentem Evansa, który przy standardowej interpretacji przynajmniej teoretycznie zawsze dopuszcza rozróżnienie między przypadkami prawnymi, blokując tym samym możliwość skonstruowania metaphysical soritical series, a tym samym samego wyzwania. Następnie staram się odpowiedzieć na pytanie, czy Raffman może uniknąć konkluzji argumentu Evansa, która jest dla niej problematyczna w kontekście prawa. Znane rozwiązanie Parsonsa okazuje się jednak niemożliwe do zastosowania, ponieważ prowadziłoby do radykalnej i być może niepożądanej rewizji teorii przypadków prawnych, której zresztą Raffman nie przeprowadza. Wkład tego artykułu polega na otwarciu debaty na temat wpływu niejasności metafizycznej na teorię przypadków prawnych i na argumentowaniu za raczej sceptycznym stanowiskiem w odniesieniu do implikacji niejasności metafizycznej, a także na wspieraniu metateoretycznego stanowiska tych autorów, którzy uważają, że teorie filozoficzne mogą mieć istotne implikacje dla argumentów w teorii prawa, w tym konkretnie w teorii przypadków prawnych [tłumaczenie Redakcja]
Słowa kluczowe: rządy prawa, niejasność, prawo Leibniza, niejasna tożsamość, nieokreśloność prawna, niejasność metafizyczna, przypadki prawne.
Język artykułu: angielski.
Opublikowano: nr 2(39) 2024, s. 44-58.
DOI: https://doi.org/10.36280/AFPiFS.2024.2.44
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 58
Tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.