Dr Michał Barański
Abstrakt w języku polskim: Artykuł dotyczy poznania prawa naturalnego na drodze personalistycznej introspekcji i personalistycznego dialogu. Autor stawia tezę, iż negacja klasycznej metafizyki, jaka ugruntowała się w nowożytności, znajdując swój szczyt w myśli postmodernistycznej, w rezultacie prowadzi do alienacji człowieka w sferze nie tylko jego pracy, ale też w całej jego sferze duchowej. W tym kontekście filozofia dialogu była tylko częściową odpowiedzią na te problemy, rodząc się z inspiracji religijnych (Buber, Rosenzweig) oraz antytotalitarnych (Levinas). Filozofii tej brakuje bowiem oparcia się o antropologię personalistyczną, co pozwalałoby na przejście od bytu do powinności, tj. od poznania człowieka do określenia jego powołania etycznego oraz do ujęcia jego celów prawno-naturalnych.
Według autora poprzez nowoczesne, fenomenologiczno–psychologiczne ujęcie ludzkiego doświadczenia to właśnie Karol Wojtyła już w połowie XX wieku zbudował podwaliny pod nową personalistyczną koncepcję etyki i prawa naturalnego, zakorzenione w tradycji klasycznej, ale jednak już ją przekraczające. Zdaniem autora artykułu tylko pełne ujęcie ludzkiego doświadczenia – duchowego, aksjologicznego, etycznego i prawnonaturalnego poprzez poznanie samego siebie (introspekcja personalistyczna) oraz innych (dialog personalistyczny) we wszystkich sferach osoby (intelektualno – duchowej, somatycznej, emocjonalnej) daje możliwość współpracy ludzkiej w budowaniu dobra wspólnego
Słowa kluczowe: dialog personalistyczny, introspekcja personalistyczna
Język artykułu: polski
Data otrzymania: 06.06.2016
Data akceptacji: 30.01.2017
Opublikowano: Numer 2(15)/2017, s. 5-12.
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 87