Prof. dr hab. Wojciech PATRYAS
Uniwersytet Szczeciński
Abstrakt w języku polskim: W pierwszej kolejności przedmiotem rozważań są normy pojmowane jako wyrażenia–typy. Taka norma istnieje, ponieważ jej cudzysłowowe imię własne nie jest nazwą pustą. To znaczy , że norma ta należy do uniwersum odpowiedniego metajęzyka. Innymi słowy, owa norma jest wartością zmiennej związanej tego języka. W ten sposób istnieją nie tylko normy pojmowane jako wyrażenia–typy, ale także normy pojmowane jako wyrażenia–egzemplarze, normy pojmowane jako znaczenia wyrażeń oraz normy pojmowane jako pary uporządkowane. Ponadto, normy pojmowane jako wyrażenia–egzemplarze istnieją też czasoprzestrzennie, bo są rzeczami. Natomiast ani normy pojmowane jako wyrażenia–typy, ani normy pojmowane jako znaczenia wyrażeń, ani normy pojmowane jako pary uporządkowane nie istnieją w czasie lub w przestrzeni, gdyż są abstrakcyjnymi bytami. W dodatku żadna norma nie istnieje intencjonalnie.
Słowa kluczowe: norma, istnieć, istnieć czasoprzestrzennie, istnieć intencjonalnie
Język artykułu: polski
Opublikowano: Numer 4(37)/2023, s. 68-78.
DOI: https://doi.org/10.36280/AFPiFS.2023.4.68
Ściągnij plik: Download Liczba ściągnięć: 131
Tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.