Mgr Jakub Karczewski
Uniwersytet Warszawski
Abstrakt w języku angielskim: Jasność uznaje się za jedną z cech dobrego prawa. Dotychczasowe opracowania poświęcone postulatowi jasności prawa koncentrują się na prawie krajowym. Niniejszy artykuł jest próbą odniesienia tego postulatu do wielojęzycznego i wielokulturowego prawa Unii Europejskiej. Prawo jasne to takie, które jest zrozumiałe i precyzyjne. Choć nie jest możliwe, by było ono całkowicie jasne, to prawodawca powinien starać się, by prawo było tak jasne, jak to możliwe, ponieważ takie prawo chroni istotne wartości i umożliwia osiąganie istotnych celów, m.in. służy efektywności i pewności prawa. Jednym z zasadniczych warunków jasności prawa jest odpowiedni język tekstów aktów normatywnych – zarówno ich słownictwo, jak i składnia. Dlatego aby prawo było jasne, prawodawca powinien m.in. przestrzegać określonych reguł dotyczących językowych aspektów tworzenia prawa. Również prawo Unii Europejskiej powinno być jasne. Wielojęzyczny i wielokulturowy porządek prawny Unii Europejskiej różni się jednak od krajowych porządków prawnych, w tym porządków wielojęzycznych, dlatego sposoby zapewniania jasności prawa europejskiego różnią się częściowo od tych stosowanych w krajowych porządkach prawnych. Dotyczy to przede wszystkim języka tekstów aktów normatywnych. Stosowanie nowych, europejskich terminów prawnych jest uzasadnione i służy zapewnieniu prawu Unii Europejskiej jasności, nawet jeśli początkowo może się to wydawać nieoczywiste. Nowa, europejska, składnia tekstów aktów normatywnych Unii Europejskiej nie jest natomiast uzasadniona. Aby zapewnić jasność prawa, prawodawca unijny powinien przestrzegać tych samych reguł składniowych, co prawodawca krajowy.
Słowa kluczowe: jasność prawa, prawo Unii Europejskiej, prawotwórstwo, wielojęzyczność prawa, wielokulturowość prawa
Język artykułu: polski
Opublikowano: Numer 2(11)/2015, s. 42-58.
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 193