Dr hab. Adam Dyrda, prof. dr hab. Tomasz Gizbert-Studnicki
Uniwersytet Jagielloński
Abstrakt w języku polskim: Czy wykładnia prawa ma granice? Czy granice te są konwencjonalnie ustalone? Co sprawia, że dane „racje prawne”, postulowane przez kreślone normatywne teorie wykładni, są dopuszczalne w dyskursie prawnym, nawet jeżeli są nietrafne? W artykule argumentujemy, że pojęcie granic interpretacji prawa powiązane jest z ogólnym pojęciem granic prawa. Wskazujemy na zakres tzw. „interpretacyjnych sporów teoretycznych” dyskutowanych m.in. na gruncie pewnych wysublimowanych, „instytucjonalnych” wersji współczesnego pozytywizmu prawniczego. Granice interpretacyjne nie mają jednak wyłącznie charakteru granic „instytucjonalnych”. W naszym przekonaniu, granice te są także ogólnie wyznaczone przez truistyczne, powszechnie przyjęte przekonania na temat prawa i interpretacji.
Słowa kluczowe: metodologia interpretacyjna, granice wykładni prawa, pozytywizm prawniczy, reguły wykładni drugiego stopnia, normatywne teorie wykładni prawa
Język artykułu: polski
Opublikowano: Numer 2(23)/2020, s. 19-34.
DOI: https://doi.org/10.36280/AFPiFS.2020.2.19
Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 135