Archiwum
Filozofii Prawa
i Filozofii Społecznej

Journal of the Polish Section of IVR (ISSN:2082-3304)

IVR

Niejednolitość decyzji sędziowskich w przedmiocie wymiaru kary

Dr Michał Janowski

Uniwersytet Łódzki

Abstrakt w języku polskim: Autor przeprowadził empiryczne badania jednolitości rzeczywistych decyzji wyboru rodzaju i wymiaru kary przez sędziów. Empiryczna analiza przedsięwzięta przez autora miała podwójną strukturę. Składała się z badania aktowego rzeczywistych spraw karnych oraz badania kwestionariuszowego, przeprowadzonego wśród zawodowych sędziów karnych. Wyniki badania kwestionariuszowego prezentowane są w artykule niniejszym. Badanie kwestionariuszowe zostało oparte na empirycznym modelu eksperymentalnym. Podejmowane w toku symulacji laboratoryjnej decyzje sędziowskie są krańcowo różne przy tym samym stanie prawnym i stanie faktycznym. Sędziowie nie dokonują jednolitego przekładania faktorów kary na konkretne reakcje karne. Nie istnieje wspólny współczynnik przekładu. Co więcej, ich decyzje różnią się w zależności czy dokonywane są w izolacji, czy też w porównaniu z przypadkami należącymi do innej kategorii.

Słowa kluczowe: badania empiryczne, niewspółmierność wartości, niejednolitość kar, prawo karne

Język artykułu: polski

Opublikowano: Numer 2(43)/2025, s. 7-21.

DOI: https://doi.org/10.36280/AFPiFS.2025.2.7

Ściągnij plik: Download

Liczba ściągnięć: 90

Tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Zasada nullum crimen sine lege jako źródło poszukiwania językowej granicy wykładni prawa karnego?

Prof. UŚ dr hab. Sławomir Tkacz

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Abstrakt w języku polskim: Zasada nullum crimen sine lege uznawana jest współcześnie za standard państwa prawnego. Doktryna wiąże z nią postulat zakazu stosowania analogii i wykładni rozszerzającej przepisów prawa na niekorzyść sprawcy. Punktem wyjścia prowadzonych rozważań jest wskazanie, że teksty przepisów karnych mają różny charakter. Z uwagi na to należy postawić pytanie o charakter wymienionych postulatów w odniesieniu do rozmaitych przepisów. Odrębny problem stanowi kwestii rozróżnienia sytuacji wnioskowania w drodze analogii oraz wykładni prawa. Prowadzone rozważania mają na celu odpowiedzieć na pytanie o to, czy zasada nullum crimen sine lege pozwala na ustalenie językowej granicy wykładni prawa karnego. Jeżeli tak jest, to jakie zakresy aktywności interpretacyjnej są w jej ramach dopuszczalne. Prowadzone analizy ilustrują przykłady z zakresu orzecznictwa karnoprawnego. Artykuł ma skłonić do refleksji nad dopuszczalnymi granicami wykładni prawa karnego, o ile takie granice można określić. Prowadzone rozważania kończą konkluzje o charakterze ogólnym.

Słowa kluczowe: nullum crimen sine lege, granice wykładni prawa, wykładnia prawa, prawo karne, teoria prawa

Język artykułu: polski

Opublikowano: Numer 2(23)/2020, s. 81-95.

DOI: https://doi.org/10.36280/AFPiFS.2020.2.81

Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 624

Czy każda kultura zasługuje na obronę? Kilka wątpliwości dotyczących cultural defence i prawa karnego w dobie multikulturalizmu

Mgr Michał Dudek

Uniwersytet Jagielloński


Abstrakt w języku polskim: Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie kilku wątpliwości dotyczących szeroko dyskutowanego zagadnienia tzw. obrony przez kulturę. Punktem odniesienia dla rozważań stanowi ideologia multikulturalizmu. Szczególną uwagę poświęca się próbie zrekonstruowania i przedstawienia prawdopodobnie nie do końca uświadamianych założeń leżących u podstaw strategii cultural defence, m.in. dotyczących rozumienia pojęcia kultury, czy etnocentryzmu „wojującego”, jakim zdaje się charakteryzować prawo karne. Ponadto, argumentuje się, że konsekwentne stosowanie aktualnie najpowszechniejszego ujęcia cultural defence prowadzi do zapewnienia mniejszej ochrony prawnej przedstawicielom mniejszości kulturowych. Uzasadnia to tezę, że często obrona przez kulturę dotknięta jest tzw. paradoksem multikulturowej wrażliwości. Rozważania wieńczy konkluzja, iż choć istnieją poważne argumenty za omawianą strategią, to jednak w jej obecnym, najpowszechniejszym kształcie jest ona naznaczona kilkoma istotnymi, wewnętrznymi sprzecznościami i być może właściwsze byłoby ograniczenie cultural defence do tzw. przestępstw bez ofiar.

Słowa kluczowe: obrona przez kulturę, multikulturalizm, etnocentryzm, wojujący etnocentryzm, prawo karne, prawa mniejszości

Język artykułu: polski

Opublikowano: Numer 2(3)/2011, s. 47-60.

Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 463

Bibliografia:

  1. Appadurai A., Strach przed mniejszościami. Esej o geografii gniewu, tłum. M. Bucholc, Warszawa 2009 
  2. Arjona C., Truffin B.,  The Cultural Defence in Spain, w: Foblets M.-C., Renteln A.D.  (red.), Multicultural Jurisprudence. Comparative Perspectives on the Cultural Defense, Portland 2009 
  3. Bronitt S., Visions of a Multicultural Criminal Law: an Australian Perspective, w: Foblets M.-C., Renteln A.D.  (red.), Multicultural Jurisprudence. Comparative Perspectives on the Cultural Defense, Portland 2009 
  4. Carstens P.A., The Cultural Defence in Criminal Law: South African Perspectives, w: Foblets M.-C., Renteln A.D.  (red.), Multicultural Jurisprudence. Comparative Perspectives on the Cultural Defense, Portland 2009 
  5. Chiu E.M., Culture as Justification, not Excuse, St. John’s Legal Studies Research Paper No. 06-0043 
  6. Coleman D.L., Individualizing Justice through Multiculturalism: the Liberal’s Dilemma, “Columbia Law Review” 1996, t. 96, nr 5 
  7. Deckha M., The Paradox of the Cultural Defence: Gender and Cultural Othering in Canada, w: Foblets M.-C., Renteln A.D.  (red.), Multicultural Jurisprudence. Comparative Perspectives on the Cultural Defense, Portland 2009 
  8. Donovan M., Garth J.S., Delimiting the Culture Defense, “Quinnipiac Law Review” 2007 
  9. Eisenberg A., Spinner-Halev J., Introduction, w: Eisenberg A., Spinner-Halev J.  (red.), Minorities within Minorities. Equality, Rights and Diversity, Cambridge 2005 
  10. Fish S., Boutique Multiculturalism, or Why Liberals Are Incapable of Thinking about Hate Speech, “Critical Inquiry” 1997, t. 23 
  11. Fontaine R.G., Held E.M., On the Boundaries of Culture as an Affirmative Defense, “Arizona Law Review” 2009 
  12. Gierszewski Z., Kultura – moralność – względność. Doktryna relatywizmu kulturowego M.J. Herskovitsa, Poznań 2000 
  13. Gryniuk A., Prawo jako forma techniki społecznej i jego funkcje, w: Polkowska G. (red.), Prawo i ład społeczny. Księga pamiątkowa dedykowana Profesor Annie Turskiej, Warszawa 2000 
  14. Kaczmarek P., Pytanie o użyteczność perspektywy (etno)centrycznej dla rozważań nad prawem, Błachut M. (red.), Z zagadnień teorii i filozofii prawa. Ponowoczesność, Wrocław 2007 
  15. Kojder A., Godność i siła prawa, Warszawa 2001 
  16. Maier S., Honor Killings and the Cultural Defense in Germany, w: Foblets M.-C., Renteln A.D. (red.), Multicultural Jurisprudence. Comparative Perspectives on the Cultural Defense, Portland 2009 
  17. Merle J.-Ch., Cultural Defence, Hate Crimes and Equality Before the Law, “Ethic@” 2006, t. 5, nr 1 
  18. Morawski L., Główne problemy współczesnej filozofii prawa. Prawo w toku przemian, Warszawa 2005
  19. Oude Breuil B.C., Dealing with Ethnic Order in Criminal Law in Practice: a Case Study from the Netherlands, w: Foblets M.-C., Renteln A.D. (red.), Multicultural Jurisprudence. Comparative Perspectives on the Cultural Defense, Portland 2009 
  20. Paleczny T., Stosunki międzykulturowe: modele pluralizmu w społeczeństwach „ponowoczesnych”, w: Golemo K., Paleczny T., Wiącek E. (red.), Wzory wielokulturowości we współczesnym świecie, Kraków 2006 
  21. Phillips A., Multiculturalism without Culture, Princeton 2009 
  22. Renteln A.D., The Cultural Defense, Nowy Jork 2004 
  23. Renteln A.D., The cultural defense: Challenging the monocultural paradigm, w: Foblets M.-C., Gaudreault-Desbiens J.-F., Renteln A.D. (red.), Cultural Diversity and the Law: State Responses from Around the World, Bruksela 2010 
  24. Rokicki J., O realności i złudzeniu „globalizacji”, „wielokulturowości” i „ponowoczesności”, w: Golemo K., Paleczny T., Wiącek E.  (red.), Wzory wielokulturowości we współczesnym świecie, Kraków 2006 
  25. Shachar A., Multicultural Jurisdictions. Cultural Differences and Women’s Rights, Cambridge 2001 
  26. Siesling M., Ten Voorde J., The Paradox of Cultural Differences in Dutch Criminal Law, w: Foblets M.-C., Renteln A.D. (red.), Multicultural Jurisprudence. Comparative Perspectives on the Cultural Defense, Portland 2009 
  27. Sitarz O., Culture defence a polskie prawo karne, „Archiwum Kryminologii” 2007–2008/ t. XXIX–XXX 
  28. Sulikowski A., Współczesny paradygmat sądownictwa konstytucyjnego wobec kryzysu nowoczesności, Wrocław 2008 
  29. Szahaj A., E pluribus unum? Dylematy wielokulturowości i politycznej poprawności, Kraków 2010 
  30. Warmińska K., Pamięć społeczna w walce o uznanie w społeczeństwie wielokulturowym, w: Golemo K., Paleczny T., Wiącek E. (red.), Wzory wielokulturowości we współczesnym świecie, Kraków 2006 
  31. Wojciechowski B., Interkulturowe prawo karne. Filozoficzne podstawy karania w wielokulturowych społeczeństwach demokratycznych, Toruń 2009 
  32. Woodman G.R., The Culture Defence in English Common Law: the Potential for Development, w: Foblets M.-C., Renteln A.D.  (red.), Multicultural Jurisprudence. Comparative Perspectives on the Cultural Defense, Portland 2009 
  33. Zajadło J., Kontrowersje wokół tzw. obrony przez kulturę – okoliczność wyłączająca winę, okoliczność łagodząca czy nadużycie prawa do obrony, „Przegląd Sądowy” 2007/6 
  34. Zajadło J., Moua zniewala Xeng Xiong, w: J. Zajadło (red.), Fascynujące ścieżki filozofii prawa, Warszawa 2008 
  35. Zajadło J., Po co prawnikom filozofia prawa?, Warszawa 2008 
  36. Zajadło J., Uniwersalizm praw człowieka w konstytucji – bezpieczne i niebezpieczne relatywizacje, „Przegląd Sejmowy” 2007/4

Punishing (Non-)Citizens

Dr Michał Peno

Uniwersytet Szczeciński


Abstrakt w języku angielskim: If sociologists are to be trusted, reflexivity, focused on itself and devoid of any religious or at least ideological framework, leads to the weakening of control mechanisms. Such changes are accompanied by the polarization of social classes and by the exclusion of the so-called underclass (which certainly includes a vast majority of criminals) from the civil society. In the doctrine of criminal law of “mature modernism”, within the framework of a liberal-democratic state, the civil society, together with the idea of communication, is supposed to constitute a central reference point in the research on criminal liability. Reflexivity brings up new problems. New citizen-oriented criminal law is being shaped, based upon mediation and communication (e.g. restorative justice, Expressive Theory). The civil society does not include the area of politics or political nature of things, where the problem is not the justification of the punishment but the effectiveness of mere spatial isolation. In this sense, it is difficult to talk about the merits of the emancipation of an individual from the limitations imposed by the society. The weakening of any external authority and of political duties owed to the state is replaced by self-control proper to reflexive modernity only in cases where the individuals have adequate intellectual and ethical predispositions. Disappearance of the influence of external rules and values together with the mechanism of exclusion from the civil society results in the weakening of self-control and in selfish care only about one’s own perspective (but also in repressive subordination by the state). Such a state of affairs creates favourable conditions for objectifying criminal liability, abandoning the concept of guilt, and for attempts to provide an ethical justification of penalty – which are concepts taken from the “world of citizens”.

Język artykułu: angielski

Opublikowano: Numer 2(13)/2016, s. 28-38.

DOI: https://doi.org/10.36280/AFPiFS.2016.2.28

Ściągnij plik: Download
Liczba ściągnięć: 441